Za nami koniec lata i początek jesieni. Jest to okres zwiększonej częstości przeziębień i stanów depresyjnych. Czy możemy temu zaradzić i ustrzec się przed chorobami, antybiotykami i złym samopoczuciem?
ŹRÓDŁA WITAMINY D
Rola witaminy D, a tak naprawdę jej aktywnej postaci cholekalcyferolu- wit. D3 jest bezcenna. Zmniejszona ilość promieniowania słonecznego, sprawia że synteza skórna jest niewystarczająca ( w ten sposób powstaje w organizmie prawie 90% tej witaminy). Nawet w okresie letnim, żeby synteza skórna była efektywna, należy poddać się ekspozycji codziennie w godzinach między 10-14 przez min. 15 minut i bez filtrów ochronnych- czego nie zalecamy. W mniejszej ilości dostarczana jest drogą pokarmową (np. z oleju z rybiej wątroby). W każdym wieku ta cenna witamina utrzymuje w równowadze wiele funkcji organizmu.
WSPIERANIE ODPORNOŚCI
Ostatnie badania wskazują na rolę witaminy D w regulowaniu funkcji układu immunologicznego. Liczne choroby nowotworowe, autoimmunologiczne i infekcyjne mają związek z niedoborem tej witaminy. Dlaczego? Poprzez receptory na limfocytach, neutrofilach i makrofagach stymuluje ochronę przeciwbakteryjną, promuje naszą wrodzoną odporność i stymuluje różnicowanie komórek. Jeśli chcecie stawić czoło jesienno-zimowemu sezonowi grypowemu, trzeba najpierw zadbać o prawidłowy poziom wit. D3 w organizmie, bo bez tego układ odpornościowy pozostanie bezbronny.
NIEDOBÓR WIT. D A DEPRESJA
Już dawno temu zaobserwowano, że częstość występowania stanów depresyjnych i schorzeń układu nerwowego ma miejsce przeważnie w okresie jesienno-zimowym. Za takie problemy odpowiada przede wszystkim brak słońca, pod którego wpływem organizm wytwarza cholekalcyferol (wit.D3). W badaniu przeprowadzonym przez naukowców z kliniki Mayo stwierdzono, że niedobór witaminy D zwiększa ryzyko depresji, w szczególności u osób z nawracającą depresją kliniczną. W badaniu uczestniczyło blisko 12600 osób, a spośród nich 12,4% miało w historii chorób zdiagnozowaną depresję. U prawie 51% wszystkich badanych wykazano niedobory witaminy D. Z tego względu zalecana jest suplementacja, zwłaszcza od września do kwietnia.
MOCNE KOŚCI I SERCE
Połączenie witamin D3 oraz K2 w formie MK7 , sprawi, że uchronisz się przed osteoporozą, osteomalacją, zaburzeniami mineralizacji kości oraz zmniejszysz ryzyko zachorowania na miażdżycę.
Dlaczego witamina. K2 w postaci MK7? Odpowiednia wchłanianie wapnia w organizmie jest regulowana przez białka: osteokalcynę oraz białka MGP (Matrix GLA-protein). Do aktywacji tych białek niezbędna jest witamina K2 w postaci MK7. Aktywne białko MGP wiąże wtedy wapń z żył, chroniąc je przed zwapnieniem. Następnie wraz z osteokalcyną transportuje go do kości, przez co wzmacnia ich gęstość i strukturę. Efektywne działanie witaminy K2, w postaci MK7 jest widoczne w przypadku łącznego stosowania z witaminą D3.
Największa ilość witaminy K2 MK7 występuje w japońskiej potrawie nazywanej Natto ze sfermentowanej soi. Danie to ze względu na specyficzny smak, może nie przypaść jednak do gustu.
Zalecana profilaktyczna dawka witaminy K2 MK7 w suplementach to 75mg/dzień.
DIAGNOSTYKA NIEDOBORÓW WIT.D
Przed rozpoczęciem suplmentacji witaminą D3, należy oznaczyć poziom kalcydiolu, czyli 25(OH)D w surowicy krwi i na tej podstawie ustalić dawkę wit. D3.
Kryteria diagnostyczne:
1.Niedobór: <20 ng/mlàzalecana suplementacja
2. Suboptymalny poziom: 20–30 ng/ml ànieznacznie zwiększenie podaży witaminy D
3. Norma 30–50 ng/ml*à zaopatrzenie zapewniające wielokierunkowe działanie witaminy D
* W niektórych jednostkach chorobowych (choroby autoimmunologiczne np. Hashimoto), zalecany jest wyższy optymalny poziom wit. D3 w surowicy krwi i wynosi 60-80 ng/L.
DAWKOWANIE WITAMINY D3
1. Noworodki i niemowlęta (0–12 miesięcy)
Bez względu na sposób karmienia (karmienie piersią i/lub mlekiem modyfikowanym) zalecana jest suplementacja witaminy D od pierwszych dni życia:
a) od urodzenia do 6. miesiąca życia – dawka 400 IU/dobę
b) od 6. do 12. miesiąca życia – dawka 400–600 IU/dobę, w zależności od dobowej dawki witaminy D dostarczanej z pokarmem.
2. Dzieci i nastolatki (1–18 lat)
Zalecana dawka 600–2000 IU/dobę, przez cały rok
3. Dorośli (>18. rż.) i osoby w wieku podeszłym (>65. rż.)
a) dawka 2000-4000 IU/dobę, przez cały rok
b) dawka 800–2000 IU/dobę (20,0–50,0 µg/dobę) , przez cały rok
4. Kobiety w ciąży i karmiące piersią
a) kobiety planujące ciążę powinny stosować suplementację zgodnie z wytycznymi dla dorosłych
b) dawka od 2000 IU/dobę co najmniej od II trymestru ciąży; położnicy-ginekolodzy powinni rozważyć zalecenia dotyczące suplementacji witaminy D u osób zagrożonych jej niedoborem
DAWKOWANIE WITAMINY D3 W GRUPIE ZWIĘKSZONEGO RYZYKA
1.Noworodki urodzone przedwcześnie powinny otrzymywać suplementację od pierwszych dni życia (kiedy tylko będzie możliwe żywienie dojelitowe) w dawce 400–800 IU/dobę do momentu osiągnięcia skorygowanego wieku 40. tygodnia ciąży. Po tym okresie zaleca się dawki jak u niemowląt donoszonych.
2. Dzieci i nastolatki z otyłością powinny otrzymywać suplementację 1200–2000 IU/dobę zależnie od stopnia otyłości przez cały rok
3. Osoby otyłe (BMI ≥30 kg/m2) powinny przyjmować przez cały rok dawkę 1600–4000 IU/dobę zależnie od stopnia otyłości.
4. Osoby o ciemnej karnacji oraz pracujące w nocy powinny otrzymywać dawkę 1000–2000 IU/dobę (25–50 µg/dobę) przez cały rok.
W przypadku wysokiego stopnia niedoboru witaminy D3, pierwsza dawka suplementacyjna jest wyższa i może wynosić nawet 7000 jm/ dzień. Następnie należy wykonać powtórne oznaczenie poziomu kalcydiolu po ok. 3 tyg od rozpoczęcia suplementacji. Jeżeli poziom kalcydiolu jest optymalny, zmniejsza się dawkę do 4000 jm/dzień, a następnie do 1000-2000 jm (pod stałą kontrolą poziomu wit. D3 w organizmie).
